Friday, December 17, 2010

Bizim Dogum Hikayemiz - III


Sabah nöbetci doktorlar muayene sonucunda acilmanin hizla arttigini söylediler. O yüzden saat 7:15 gibi kendi doktorumu cagirdilar. Biz de annemlere haber verdik. Önce annemler sonra da hamileligim boyunca rahatligini esirgemeyen doktorum geldi. Acilma araligi 1-10 arasi degisiyor, 10'a ulastiginda da dogum basliyor. Benim acilma 9 - 9.5 oldugunda epidürali yariya indirdiler. Böylece itmeyi daha iyi yapabilecektim. Sabah saat 9 gibi azaltmislardi epidürali 9:30'da acilma 10 cm'e ulasti ve dogum basladi. Ikinmalar, nefes alip vermeler vs vs sonucu saat 9:53'te Özgür Adamiz'a kovustuk.

Hikayenin bundan sonrasi biraz garip. Zira Ada'yi kucagima ilk verdikleri an cok özel olmaliydi, her yerde bunu okuyorduk, iste anne göz yaslarina bogulur, bebek emmeye baslar hemen diye. Bizde böyle olmadi. Ada'yi bana verdiklerinden bi süre sonra ben o stresle, cok afedersiniz, kustum. Cocugun üstüne gelmesin diye basimi cevirdim, hemsireler o sirada Ada'yi tuttular. Hani o heryerde okudugumuz hikaye, o büyülü an bizde böyle gerceklesti. Buradan da cikarttigimiz sonuc insan oglunun en genel tecrübesi bile farkli farkli bünyelerde cok farkli sekillerde vuku bulabiliyormus.

Ha bundan sonra klasik olmasa da özel anlar yasanmadi mi, yasandi tabi ki. Onlar artik bundan sonraki yazilarda...

3 comments on "Bizim Dogum Hikayemiz - III"

Başka Anne on December 17, 2010 at 4:01 PM said...

Dünyaya hoşgelmiş Özgür Ada'nız.

Moonshine on December 18, 2010 at 10:07 AM said...

Haha cok supersin Denizcim, valla benim okudugum kitaplarda "yeni dogum yapmis gozu yasli mutlu anne, ona gulumseyerek bakan melek gibi bebek" senaryolarinin cok gercekdisi oldugu ve ancak reklamlarda ya da filmlerde gorulebilecegini soyluyorlardi..teoride oyle olsa da pratikte / gercek hayatta durumlar cok daha farkli olabiliyormus, insanlar cok farkli tepkiler verebiliyormus yorgunluktan/soktan.. o yuzden kendini kotu / farkli hissetme derim ben :)

Deniz on December 18, 2010 at 11:05 AM said...

tesekkürler :)
ya ben de iste bebegini eline aldiginda göz yaslarina bogulan, duygu patlamasi yasayan anne hikayelerine cok denk geldim. Biraz da onlara kil oldugum icin yazdim bu yaziyi. O kadar stres altindayken, aman cocuga bisiy olmasin dogumda, aman kordon dolanmasin vs vs diye bi sürü endiselenmissiniz.. Kolay degil.. Ben sanirim dogum sirasinda kendimi cok kastim, sonrasinda rahatlayinca da vücudum o sokla böyle bi tepki verdi.
Ha yazmayi unutmusum: Iki gün sonra farkettim ki en arkadaki yirmilik disim kirilmis. Hani derler ya bi hamilelik bi dis götürürmüs diye benimki gercek anlamda öyle oldu :)

Post a Comment

 

Anne olunca anlamadiklarim Copyright 2008 All Rights Reserved Baby Blog Designed by Ipiet | All Image Presented by Tadpole's Notez